Μητέρα:

Από την αρχαιά Ελλάδα μια γιορτή της άνοιξης ήταν αφιερωμένη στην θεά Γαία-Μητέρα Γη, μητέρα των θεών και των ανθρώπων…

Μέχρι σήμερα έχει αλλάξει ημερομηνίες εορτασμού στο πέρασμα των χρονών και των θρησκειών. Στην νεότερη Ελλάδα γιορτάστηκε πρώτη φορά στης 2 Φεβρουάριου 1929, για να συνδυαστεί με την χριστιανική εορτή της Υπαπαντής. Τελικά την δεκαετία του 1960 καθιερώθηκε κάθε δεύτερη Κυριακή του Μάη. 

Μάνα:

Μια λέξη ιερή, μια έννοια ασύλληπτη, ένα αίσθημα μαγικό…Σε εκείνη οφείλεται ολόκληρη η επιβίωση. Σε εκείνη που βάζει πίσω τα πάντα προκειμένου να προστατέψει τα παιδιά της. Σε εκείνη που από την στιγμή που μεταμορφώνεται από γυναίκα σε μητέρα όλο της το είναι βρίσκεται πίσω από τον πρωταρχικό της ρόλο. Σε εκείνη που ξεπερνά κάθε μέρα τον εαυτό της. Σε εκείνη που αψηφεί τους νόμους της φύσης. Σε εκείνη που στο πρώτο αντίκρισμα, στην πρώτη αγκαλιά δίνεται για πάντα στην απόλυτη αφοσίωση…

Κάποτε ένα αγέννητο παιδί ρώτησε τον θεό: Πως θα επιβιώσω εκεί που με στέλνεις θεέ μου αφού δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα μόνο μου; Και ο Θεός απάντησε: Μην ανησυχείς, έχω ήδη στείλει έναν άγγελο  και σε περιμένει για να σε φροντίσει… θα τη φωνάζεις απλά ¨μαμά¨

Στη σύγχρονη εποχή ο ρόλος της δεν έχει διαφοροποιηθεί. Είτε νοικοκυρά είτε εργαζόμενη. Είτε μη ένστολή  είτε ένστολη. Οι αγωνίες, οι πρωταρχικές ανάγκες και η συνεχής προσπάθεια δεν αλλάζουν. Η ένστολη μητέρα, με θέση που κερδίσθηκε μετρώντας αρκετά λιγότερο από αιώνα, παρά τις ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας της, σε ένα νέο περιβάλλον εργασίας για το φύλο της, συνδυάζει τη μητρότητα με την υπηρεσία. Την απόλυτη αγάπη με το καθήκον. Την ισορροπία στην προσήλωση και στις δύο πλευρές…. Και τα καταφέρνει άψογα.

Το Δ.Σ. της Ε.Σ.Π.Ε.Ε. Θεσσαλονίκης εύχεται σέ όλες τις μητέρες χρόνια πολλά. Κυρίως στις συναδέλφους μητέρες, με σεβασμό,   στηρίζοντας πάντα σε οποιοδήποτε ζήτημα τις απασχολεί.